R3595 [col. 2 last P] through R3596 [col. 2 P1]:

தேவனுடைய கிருபையால், தற்போதைய அறுவடை சத்தியங்களை மற்றவர்களிடம் வழங்குவதில், அவரால் எந்த அளவிலும் நாம் பயன்படுத்தப்பட்டாலும், நாம் அவருடைய பணியில் மகிழ்ந்து, நம்முடைய உக்கிராணத்துவத்தில் தொடர்ந்து உண்மையுள்ளவர்களாக இருக்க முயலுவோம். ஆனால், இதில் தற்பெருமைக்கு இடமும் இல்லை, வேலையும் இல்லை. இந்த சேவைக்கு தகுதியுள்ளவர்களையும், பொறுத்த மானவர்களையும். இயல்பாகவே திறமையுள்ள பலரை, நம்முடைய ஆண்டவர் எளிதில் கண்டறிவார் என்பதை நாம் நன்கு அறிந்திருக்கிறோம். “ஞானிகளை வெட்கப்படுத்தும்படி தேவன் உலகத்தில் பைத்தியமானவைகளைத் தெரிந்துகொண்டார்; பலமுள்ளவைகளை வெட்கப்படுத்தும்படி தேவன் உலகத்தில் பலவீனமானவைகளைத் தெரிந்து கொண்டார். உள்ளவைகளை அவமாக்கும்படி, உலகத்தின் இழிவானவைகளையும், அற்பமாய் எண்ணப்பட்டவைகளையும், இல்லாதவைகளையும், தேவன் தெரிந்து கொண்டார். மாம்சமான எவனும் தேவனுக்கு முன்பாகப் பெருமைபாராட்டாதபடிக்கு அப்படிச் செய்தார்” 1 கொரிந்தியர் 1:27-29. என்பதை மட்டும் நாம் நினைத்துக்கொள்ளவேண்டும். ஆகையால், தேவனுடைய கிருபையால் இருளிலிருந்து தேவனுடைய ஆச்சரியமான வெளிச்சத்திற்கு கொண்டுவரப்பட்டவர்கள், அந்த அளவின்படி ஆண்டவருக்கு முன் தாழ்மைப்பட வேண்டும் என்று நாம் எச்சரிக்கிறோம். ஏனெனில், பெற்ற வெளிச்சம் இருளானால், அந்த இருள் எவ்வளவு பயங்கரமாக இருக்கும். எப்படிப்பட்ட நம்பிக்கையற்ற நிலை, அப்போஸ்தலர் அறிவிக்கிறபடி, “அவர்கள் ஜீவ மார்க்கத்தை அறியாதிருந்தால் நலமாக இருக்கும்.” உப்பு சாரமற்ற போனால் அது மணலை காட்டிலும் நல்லது அல்ல. “இருதயத்தில் சுத்தமுள்ளவர்கள் பாக்கியவான்கள்” தூய்மையாக இருங்கள். தேவனிடத்திலும், மனுஷரிடத்திலும், குற்றமற்ற மனசாட்சியை காத்துக் கொள்ளுங்கள். இருதயத்தில் துவங்குங்கள் – சிந்தையில் தீமையாக இருக்கும் எந்த எண்ணங்களையும் சிந்திக்க வேண்டாம். இதனை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள, கிறிஸ்து இயேசுவை உங்கள் மாதிரியாக வைத்துக்கொள்ளுங்கள். அனுமதியின்றி தீமை உங்களுக்குள் புகுந்தால் அல்லது உங்களுக்குள்ளிருந்து வரும் போது. தேவைப்படும் போதெல்லாம். உதவி செய்ய உறுதியளித்தவரிடம், உங்கள் இருதயங்களை உயர்த்தி ஜெபியுங்கள். “என் வாயின் வார்த்தைகளும். என் இருதயத்தின் தியானமும் எப்போதும் உம்முடைய சமூகத்தில் பிரீதியாக இருப்பதாக, கர்த்தாவே, நீரே என் பலன், என் இரட்சிப்புமானவர்.” என்று தொடர்ந்து இடைவிடாமல் ஜெபித்து உங்கள் சிந்தையை காத்துக்கொள்ளுங்கள். வேத நூலின் குறிப்பான பல்வேறு கற்பனைகளை பின்பற்றுவதற்கு முயன்று, அதை பொக்கிஷமாக காத்துக்கொள்ளும்போது, தெய்வீக பிரமாணத்தின் கீழ் இருக்கும் கொள்கைகளை பரிவோடு புரிந்துக்கொள்வதற்கு அதிகதிகமாக முயலவேண்டும். கர்த்தருடைய வார்த்தைகளில் குறிப்பிடப்படவில்லை என்றாலும், இது நம்முடைய வார்த்தைகள், சிந்தனைகள் மற்றும் கிரியைகள் – தவறானதா அல்லது சரியானதா என்று நியாந்தீர்க்க இயலச் செய்யும். உண்மையில், தெய்வீக பிரமாணத்தின் கொள்கைளை நாம் புரிந்துக்கொள்ளும் பொது, அந்த அளவுக்கு நாம் தெய்வீக வார்த்தையின் ஆவியை பெற்றுக்கொள்கிறோம். – சங்கீதம் 119:97-105 வசனங்களை காண்க. சர்ச்சைக்குரிய மற்றும் குற்றம் கண்டுபிடிக்கும் மனப்பாங்கு, கிறிஸ்துவின் சிந்தைக்கு அல்லது அவருடைய ஆவிக்கு எதிரிடையானது அதாவது அன்புக்கு எதிரிடையானது. உலகம், மாம்சம், பிசாசு மற்றம் பிசாசின் பல்வேறு கண்ணிகளை ஜெயம் கொள்கிறதற்கு, ஒரு குறிப்பிட்ட அளவுக்கு போராடக்கூடிய தைரியம் தேவைப்படுகிறது. ஆண்டவருக்காக, சரியாகவும், புத்தி சாலித்தனமாகவும் இந்த ஒரு போராடும் மனநிலை, பயன்படுத்தினால், இது நமக்கே மதிப்புள்ள உதவியாக மாறும். பாவத்திற்கு எதிராக – முதலாவது நமக்குள்ளும், இரண்டாவதாக மற்றவர்களுக்குள்ளும் அதாவது சாத்தானுக்கும் அவருடைய இருளின் வல்லமைகளுக்கும், மூட நம்பிக்கைகளுக்கும் எதிராக, ஆண்டவருக்காகவும், அவருடைய ஜனங்களுக்காகவும் பயன்படுத்தப்பட்டால் இக்காரியம், மிகுந்த உதவியாக இருக்கும். இதை நல்ல போராட்டம் என்று வேதாகமம் குறிப்பிடுகிறது. மற்றும் நாம் அனைவரும் சத்தியத்திற்கும், நியாயத்திற்கும், நம்முடைய இரட்சிபின் கௌரவத்திற்கும். அவரது அதிபதியின் ஜனங்களின் சுதந்திரத்தை பாதுகாப்பதற்கும் போராடக்கூடிய கம்பீரமான போர் வீரர்களாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் இப்படிப்பட்ட போராடும் குணத்தின் நன்மையான பயன்பாட்டை, இந்த பிரபஞ்சத்தின் அதிபதி பிரியப்படுவதில்லை. அவன் நேரடியாக பயன்படுத்த முடியாததைத் தவிர்ப்பதற்கு, வேறு தப்பான வழிகளுக்கு திருப்ப முயலுகிறான். இதன் விளைவாக, இந்த போராடும் குணத்தை பிரதான நன்மை என்று சிலருக்கு தோற்றம் அளிக்க சில முயற்சிகளை மேற்கொள்கிறான். அவன் எல்லாரையும், எல்லா விஷயத்திலும், போர் செய்யும்படி ஊக்குவிக்கிறான். சகோதரர்கள் அந்தகாரத்தின் வல்லமையைவிடவும், தவறுகள் மற்றும் அறியாமையைவிடவும், பெயர் சபை மனிதர்களை குருடாக்கி அவ்வாறாக மாற்றிவிட்டது. உண்மையில் நாம் “தேவனை எதிர்த்துப் போரிடுவதே”, அவனுடைய விருப்பம். இந்த காரியத்தில் நாம் மிக ஜாக்கிரதையாக இருக்க வேண்டும். நாம் மற்றவர்களுக்கு முன் இடறலை போடாமல், முதலில் நம்மை நாம் நியாயம் தீர்த்துக் கொள்வோம். அற்ப காரியங்கள் மலைகளாக மாறுவதையும், அத்தியாவசியமாக இல்லாத காரியங்கள் மீது சண்டை போடும் மனப்பான்மையாகிய தவறான ஆவியை நம்முடைய சொந்த இருதயங்களிலிருந்து போராடி வெளியேற்ற வேண்டும். “பலவானைப்பார்க்கிலும் நீடிய சாந்தமுள்ளவன் உத்தமன்; பட்டணத்தைப் பிடிக்கிறவனைப் பார்க்கிலும் தன் மனதை அடக்குகிறவன் உத்தமன்.” (நீதிமொழிகள் 16:32) சத்தியத்தின் மேலுள்ள அன்பினாலும், தேவன் மேலும் அவருடைய ஜனங்கள் மேலுள்ள அன்பினாலும் சத்தியத்தை பாதுகாக்க வேண்டிய நோக்கத்தை உடையவர்களாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, நம்முடைய சுய மகிமைக்காக இராதபடிக்கு நாம் மிக ஜாக்கிரதையாக இருக்க வேண்டும். அன்பே தூண்டக்கூடிய அல்லது உள்நோக்கமாக இருந்தால், அதற்கேற்றவாறு சக – ஊழியரிடம், அன்பிலும், மென்மையிலும், பொறுமையிலும், மனத்தாழ்மையுள்ள முயற்சிகளிலும், தானாக வெளிப்படும் மற்றும் நாம் “அனைவரிடமும் மென்மையாக நடந்துக் கொள்ளலாம். “ஆவியின் பட்டயமாகிய தேவனுடைய வார்த்தைகள்” ஆத்துமாவையும் ஆவியையும், கணுக்களையும் ஊனையும் பிரிக்கத்தக்கதாக உருவக் குத்தி, இருதயத்தின் நினைவுகளையும் யோசனைகளையும் வகையறுக்கட்டும்.