தீத்து 1:15,16 “சுத்தமுள்ளவர்களுக்குச் சகலமும் சுத்தமாயிருக்கும்; அசுத்தமுள்ளவர்களுக்கும் அவிசுவாசமுள்ளவர்களுக்கும் ஒன்றும் சுத்தமாயிராது; அவர்களுடைய புத்தியும் மனச்சாட்சியும் அசுத்தமாயிருக்கும். அவர்கள் தேவனை அறிந்திருக்கிறோமென்று அறிக்கை பண்னுகிறார்கள், கிரியைகளினாலோ அவரை மறுதலிக்கிறார்கள்; அவர்கள் அருவருக்கப் படத்தக்கவர்களும், கீழ்ப்படியாதவர்களும், எந்தநற்கிரியையுஞ் செய்ய ஆகாதவர்களு மாயிருக்கிறார்கள்”

R2517[col.1 P6 to end]:

அசுத்தமான சிந்தைகளினால் ஆட்கொள்ளப்பட்டுள்ளோம் தாங்கள் என்று கண்டுபிடித்தவர்கள் எந்த வழியை பின்பற்றி செல்லுவது? – நன்மையை காட்டிலும், தீமையை ஊகிப்பதற்கு மனங்கள் விருப்பம் கொள்கிறது. பொறாமை, சுயநலம், கோபம், கசப்பு, மன்னியாமை போன்ற மனம் உடையவர்கள், தங்களை நேசித்து, புகழ்ந்து பரப்புபவர்களையே விரும்புவார்கள். இவைகளுக்கு ஏதாகிலும் நம்பிக்கை உண்டா? இப்படிப்பட்டவர்களை தேவன் முற்றிலும் புறக்கணித்துவிடுவார் அல்லவா?

தேவன் மகா இரக்கமுள்ளவர், “நாம் அனைவரும் கசப்பான பிச்சிலும் பாவ கட்டிலும்” இருக்கும் போதே நமக்காக அவர் மீட்கும் கிரயத்தை கொடுத்தார். தங்களுடைய தூய்மையற்ற நிலையை கண்டு, தாங்கள் சுத்திகரிக்கப்படவேண்டும் என்று விரும்பக்கூடிய அனைவருக்கும் நம்பிக்கை உண்டு.

“அவரின் இரத்தம் மோச அசுத்தத்தையும் சுத்திகரிக்கும். அவர் இரத்தம் எனக்கு என்றும் இருக்கும்.”

ஆனால் உண்மையான மனம் வருந்துதல் என்பதற்கு செய்ததற்கிரங்கி, சீர்த்திருத்தல் என்பதே பொருளாகும். நாம் சீர் பொருந்துவதற்கு உதவும்படி. இப்படிப்பட்ட நடத்தை சார்பான எல்லா வியாதிகளையும் சுகமாக்க வல்லவராகிய, நம்முடைய பரம வைத்தியரிடம் செல்ல வேண்டும் என்று எழுதியிருக்கிறது. அவரால் சுத்திகரிக்கப்பட்ட அனைவரும், “நாங்கள் அனைவரும் வியாதிப்பட்டிருந்ததினால், “அவருடைய பணியை செய்வதற்கு நாங்கள் அனைவரும் “அபாத்திரர்கள்” என்று சொல்லுவது பாதுகாப்பாக இருக்கும். உண்மையில், ஒரு முறை சுத்திகரிக்கப்பட்டு, சேற்றில் புரளும் பன்றியை போல, மீண்டும் பாவத்திற்கு திரும்புவது இன்னும் மோசமான நிலையாகும் ஆனால், பரம வைத்தியரின் மருந்துகளை விடாமுயற்சியோடு முன் எடுத்தது போல தொடர்ந்து எடுத்து கொண்டால் இன்னும் நம்பிக்கையோடிருக்கலாம். மனசான்று, தூய்மையற்ற நிலைக்கு சென்றால் மட்டுமே மிகுந்த அபாயங்கள் நேரிடலாம். ஏனெனில், கசப்பை தித்திப்பு என்றும் தீமையை மற்றும் பகையை, நீதி என்றும், பாவமாகிய சேற்றை அழகுள்ள பரிசுத்தம் என்று நியாயத்தீர்ப்பை திசை திருப்பிவிடலாம். இந்த விதத்தில், இது நம்பிக்கையற்றதாக இருக்கும். சில நல்ல வைத்தியர்கள், இருதயத்தின் அசுத்தங்களுக்கு மாற்று மருந்து அல்லது முறிவு மருந்துகளை ஆயத்தம் செய்திருக்கிறார்கள்.

ஆத்துமாக்களின் நஞ்சுக்கு, நம்முடைய பரம வைத்தியர் சில மாற்று மருந்துகளை குறிப்பிட்டிருக்கிறார். சரியான வழிநடத்துதலின் கீழ், ஒழுங்கான முறையில் இந்த மருந்துகளை உட்கொண்டால், கசப்பான இருதயத்தையும் தித்திப்பாக மாற்றும். பொறாமையை உருவாக்குவதற்கு பதிலாக, அன்பும் அதை சார்ந்த குணமும் வளரும். புறம் கூறுதல், தீமை பேசுதல், பழிச்சொல்லுதலுக்கு பதிலாக, தீங்கு நினையாத அன்பும், அயோக்கியமானதைச் செய்யாத அன்பும், நீடிய சாந்தமும் தயவுமுள்ள அன்பும், தன்னை புகழாத அன்பும், பொறாமை கொள்ளாததும், தற்பொழிவை நாடாத அன்பும் சகலத்தையும் தாங்கும் அன்பும் மற்றும் இது கர்த்தரின் ஆவியும், கிறிஸ்து இயேசுவின் வாழ்க்கையின் ஆவியின் பிரமாணமாக உள்ளது. மிக மோசமாக வியாதிப்பட்டவர்களுக்கு மட்டும் அல்ல, மீண்டும் நல்ல உடல் நலம் பெற்றவர்களின் நன்மைக்காகவும் நாம் அனைவரும் இந்த மருந்துகளை உட்கொள்ளுவோம். சில மருந்துபட்டியலை நாம் காணலாம்.

(1) “அவர் மேல் இப்படிப்பட்ட நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறவனெவனும், அவர் சுத்தமுள்ள வராயிருக்கிறது போல தன்னையும் சுத்திகரித்துக் கொள்ளுகிறான்” – 1 யோவான் 3:3

நாம் விசுவாசத்தை காத்து கொண்டால், நாம் அவரை போலிருந்து, அவரை கண்டு அவருடைய மகிமையில் பங்கடைவோம் என்ற வாக்குத்தத்தத்தை பெற்ற நாம் தேவனுடைய புத்திரர்களாக தத்தெடுக்கப்பட்டிருக்கிறோம் என்ற நம்பிக்கை பற்றி இங்கு குறிப்பிடப்படுகிறது. நம்முடைய சிந்தைகளும், இருதயங்களும் இந்த நம்பிக்கையில் விரிவடையும் போது, அதனுடைய நீளங்களையும், அகலங்களையும், உயரங்களையும், ஆழங்களையும் அளவிடுவதற்கு துவங்கும் போது இது நிச்சயமாக, பரலோக பிதாவின் அன்பும், இரட்சகரின் அன்பும் வானவில் நிறங்களில் நமக்கு முன் நிறுத்தப்பட்டுள்ளது. மேலும், பிதாவும் குமாரனும் நம்மை முதலில் நேசித்ததினால், நாம் அவர்களை அதிகபட்சமாக நம்முடைய குறிக்கோளாகிவிடும். மேலும் அதை நாம் ஏற்றவாறு கைமாறு செய்ய தேடி அதை பின்பற்றும் போது, நம்முடைய இருதயங்களில் சுத்திகரிப்பும். தூய்மைப்படுத்தலும் தொடர்ந்து நடைபெறும். சுயாதீனம் மற்றும் அன்பின் பரிபூரண பிரமாணத்தை பார்க்கையில் – நமக்கு கொண்டு வந்த வீழ்ச்சிக்கு காரணமாக இருந்த சகலவிதமான சுயநலங்கள் மற்றும் கயமையினிமித்தம் நாம் அதிகதிகமாக வெட்கமடைகிறோம். மேலும், தங்களுடைய உண்மையான வெளிச்சத்தில் இந்த மாம்சம் மற்றும் சாத்தானின் கிரியைகள் என்று கண்டறிந்தபின், சகல விதமான கோபம், பகை, பொறாமை, சண்டை, தீமை பேசுதல், புறம்கூறுதல், வதந்திகள் பரப்புதல், பழிகூறுதல், அவதூறு கூறுதல் போன்றவைகள், நமக்கு அதிகதிகமாக வெறுப்பூட்டக்கூடியதாக இருக்கும். இறுதியாக இந்த தீமையான பண்புகளின் சிறிதளவிலானவைகளும், இராஜ்யத்திற்கும், எந்த நற்கிரியைகளை செய்வதற்கு தகுதி இல்லாமல், பொருத்த மற்றவர்களாக நம்மை நாம் காணும்போது, விரைவாக பரவக்கூடிய இந்த சாவுக்குரிய பண்புகளிலிருந்து நாம் விரைந்து ஓடுவோம். நம்முடைய இருதயங்கள் (சித்தங்கள், நோக்கங்கள்) உடனடியாக தூய்மைப்படும். மேலும் நம்முடைய உதடுகளுக்கு மட்டும் அல்ல. நம்முடைய சிந்தையிலும் காவல் வைக்க வேண்டும் அதாவது நம்முடைய வாயின் வார்த்தைகளும் இருதயத்தின் தியானமும் தேவனுக்கு பிரிதியாக இருக்க வேண்டும்.

(2) “அவர் நம்மைச் சகல அக்கிரமங்களினின்று மீட்டுக் கொண்டு, தமக்குரிய சொந்த ஜனங்களாகவும், நற்கிரியைகளைச் செய்யப் பக்தி வைராக்கியமுள்ளவர்களாகவும் நம்மைச் சுத்திகரிக்கும்படி, நமக்காகத் தம்மைத் தாமே ஒப்புக்கொடுத்தார்” தீத்து 2:14

நாம் யாரால், எப்போது, எவ்வாறு மீட்கப்பட்டோம் என்ற மிக சரியான சிந்தனைகளை நமக்குள் உருவாக்கவேண்டும். ஆனால் நாம் ஏன் மீட்கப்பட்டோம் என்பதை நாம் மறந்துவிட்டால், இவை அனைத்தும் நஷ்டமாகிவிடும். கல்லறையின் வல்லமையிலிருந்து மட்டுமே இரட்சிக்கப்படாமல், சகல விதமான அநீதியிலிருந்தும் பிரதானமாக இரட்சிக்கப்பட்டோம். மேலும் நம்முடைய ஆணடவர் வெறும் சிறப்பான ஜனங்களை மட்டும் தேடாமல், விசேஷமாக தனிசிறப்பாக சுத்திகரிக்கப்பட்டு, தூய்மையான ஜனங்களை தேடுகிறார். நம்முடைய அழைப்பையும், தெரிந்து கொள்ளுதலையும் உறுதிபடுத்திகொள்வதற்கு ஆர்வமுள்ளவர்களாக இருந்தால் இந்த மருந்து, நிச்சயமாக, அநீதியிலிருந்து நம்மை துப்புரவாக்கும்.

(3) “அன்றியும், பாலியத்துக்குரிய இச்சைகளுக்கு நீ விலகியோடி, சுத்த இருதயத்தோடே கர்த்தரைத் தொழுது கொள்ளுகிறவர்களுடனே, நீதியையும் விசுவாசத்தையும் அன்பையும் சமாதானத்தையும் அடையும்படி நாடு” 2 தீமோத்தேயு 2:22

நாம் சரியான துவக்கத்தை மட்டும் அல்ல. சரியான வழியையும் பின்பற்றவேண்டும். ஒரு விநாடிகூட அநீதியை நாம் பின்பற்றிவிடக்கூடாது. எவ்வளவு செலவானாலும் சரி, நீதி மற்றும் நேர்மையை பின்பற்றவேண்டும். ஆனால் இங்கு சிலருக்கு பிரச்சனைகள் எழும்பலாம். நேர்மையான தீர்ப்பை எவ்வாறு எடுப்பது என்பதை அறியாதிருக்கிறார்கள். காணக்கூடியவைகளின் அடிப்படையிலும், வதந்திகளின் அடிப்படையிலும் நியாயத்தீர்ப்பு செய்வதற்கு இணங்கிவிடுகிறார்கள். அல்லது “சிலுவையில் அறையும், சிலுவையில் அறையும் இவனுடைய இரத்தபழி எங்கள் மேலும் எங்கள் பிள்ளைகள் மேலும் வருவதாக” என்று கோஷம் இட்ட திரளானவர்களை போல, இவர்கள் பரிசேயர்கள், வேத பாரகரின் நியாயத்தீர்ப்புகளை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். இவர்கள் நீதியை பின்பற்றியிருந்தால், ஆண்டவரின் நல்ல கிரியைகளிலும், மற்றும் ஜீவனுக்குரிய அவருடைய அற்புதமான வார்த்தைகளிலும் அவருடைய நற்குணத்தை கண்டிருந்திருப்பார்கள். அவர் தேவ தூஷணம் சொல்லாதவரும், “பரிசுத்தரும், பாவமற்றவரும். பாவிகளுக்கு விலகினவர்” என்பதை கண்டிருந்திருப்பார்கள். அவர்மேல் பழிசுமத்தினவர், பகையினாலும் பொறாமையினாலும் இவ்வாறு தீர்ப்பு சொன்னார்கள் என்று கண்டிருப்பார்கள்.

மேலும் கர்த்தருடைய கட்டளையை என்றுமே கடைபிடிப்பது மகிவும் அவசியமானது – “நீதியாக தீர்ப்பு செய்யுங்கள், அதை புறக்கணிப்பவர்கள், தங்களுடைய தலையில் மேல் “இரத்தபழியை சுமப்பார்கள் மேலும், பொய்யாக பழிசொல்லியதால், அந்த தண்டனைக்கு பங்காளிகளாவார்கள். ஆண்டவர் நடத்தப்பட்டது போலவே அவருடைய “சகோதரர்களும்” நடத்தப்படுவார்கள். மேலும் நம்முடைய இருதயங்கள் எவ்வளவு தூய்மையாக இருக்கிறதோ, அந்த அளவுக்கு, வதந்திகளினாலும், புறம் கூறுதலினாலும், தீமை பேசுதலினாலும் நாம் பாதிக்கப்படமாட்டோம். கசப்பான வார்த்தைகள் எழுப்பும் கசப்பான இருதயம் கொண்டவர்கள், அன்பின் இனிமையை அல்ல கசப்பான பிச்சை கொடுக்கும் அசுத்தமான நீர் ஊற்றாக இருக்கிறார்கள் என்பதை அதிகதிகமாக உணர்ந்து கொள்வோம்.

அடுத்து வருவது மெய்ப்பற்று, அதவாது விசவாசம், நம்முடைய ஆண்டவர் தம்முடைய சொந்த விசுவாசத்தை அல்லது மெய்ப்பற்றை அறிவித்தார். மேலும், ஒரு சகோதரனை காட்டிலும் மிக நெருக்கமான ஒரு சிநேகிதனை போல தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார். மேலும் உலகரீதியான விசுவாசம் கூட கிருபையாக அங்கீகரிக்கப்படுகிறது. விசுவாசமுள்ள ஒரு சிநேகிதன் வழியாக பலர் திருட்டு அல்லது பொய் சத்தியம் செய்வதுண்டு. இப்படிப்பட்டவர்களால், பெரும்பாலும் இதற்கு முதலிடம் கொடுக்கப்படுகிறது. ஆனால், தேவனுடைய வார்த்தை, நீதியை முதல் வைக்கிறது. விசுவாசம், அன்பு மற்றும் சமாதானம், நீதியோடு மட்டுமே இசைந்து செயல்பட முடியும் ஆனால் அநீதி, ஒரு சகோதரனுக்கு எதிராக நிருபிக்கப்படாததினால், அவரை பொருத்த வரையில் நம்முடைய விசுவாசம் அன்பு, சமாதானத்தை தொடர்ந்து வெளிப்படுத்தப்பட வேண்டும். உண்மையில், “காரணமில்லாமல்” பகை, அவதூறான பேச்சுக்கள் மற்றும் துன்மார்க்கத்தின் சகல விதமான தாக்கும் பொறி பறக்கும் ஏவுகனைகளுக்கும் அதிகமாக, வெளிப்படுத்த வேண்டும். இந்த விலையேறபெற்ற மருந்து, எதிராளியாகிய சாத்தான் மிக சுறுசுறுப்பாக பயிரிட்டு கொண்டிருக்கும், கசப்பான வேரிலிருந்து முளைக்கும் விஷத்திலிருந்தும், பிச்சிலிருந்தும் நம்முடைய இருதயங்களை விடிவிப்பதற்கு உதவி அளிக்கும்.

நியாயம் இருதயத்தின் பரிசுத்தம், – அநியாயத்தியிலிருந்து விடுதலை.
நீதி இருதயத்தின் பரிசுத்தம் – அநீதியிலிருந்து விடுதலை.
அன்பு இருதயத்தின் பரிசுத்தம் சுய நலத்திலிருந்து விடுதலை.

(4) “ஆகையால் நீங்கள் மாயமற்ற சகோதர சிநேகமுள்ளவர்களாகும்படி, ஆவியினாலே சத்தியத்திற்குக் கீழ்ப்படிந்து, உங்கள் ஆத்துமாக்களைச் சுத்தமாக்கிக் கொண்டவர்களாயிருக்கிற படியால், சுத்த இருதயத்தோடே ஒருவரிலொருவர் ஊக்கமாய் அன்புகூருங்கள்” 1 பேதுரு 1:22

மற்ற மருந்துகளை பயன்படுத்தி சுத்திகரிக்கப்பட்டவர்களுக்கே இந்த மருந்து கொடுக்கப்படுகிறது. இந்த தூய்மை. சத்தியத்தை கேட்பதினால் மட்டும் அல்ல, நம்புவதினால் மட்டும் அல்ல, அதை கீழ்ப்படிந்தால் மட்டுமே பெறமுடியும் என்று குறிப்பிடுகிறது. வெளிப்புறமான பண்டிகை, பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் பளப்பளப்பான பாணியில் இது வெறும் புறப்பண்புக்குரிய கீழ்ப்படிதல் அல்ல. ஆனால், இது சத்தியத்தின் ஆவிக்கு, கீழ்ப்படிவதன் வழியாகவே இந்த தூய்மையை நாம் அடையமுடியும். இதுவே, உண்மையான உட்பொருள். இவ்வணைத்துமே மாய்மால மற்றதும். மெய்யான கிறிஸ்துவின் “சகோதரர்க்கான” அன்பிடம் உங்களை கொண்டு வந்து சேர்த்தது. முதலில் அனைவரையும் நீங்கள் நவநாகரீகத்தோடும், அன்போடும் நடத்தினீர்கள் ஆனால் அதில் பலரை நீங்கள் விரும்பவில்லை. மிக குறைவாக நீங்கள் நேசித்தீர்கள். ஒருவேளை அவர்கள் தரித்திரராகவோ, படுமோசமான நிலையிலோ, அறியாமையிலோ அல்லது விநோதமாக இருந்திருக்கலாம். ஆனால் சத்தியத்தின் ஆவிக்கு கீழ்படியும் போது, விலையேறபெற்ற இரத்தத்தின் மேல் நம்பிக்கை கொண்டு அன்பான இரட்சகரிடம் தங்களை ஒப்புவித்து எந்த இனமானாலும், நிறமானாலும் கல்வியானாலும், வறுமையானாலும் அல்லது வீடற்றவர்களானாலும் சரி அவருடைய வழிநடத்துதலை பின்பற்ற விரும்பும் யாவரும் “சகோதரர்கள்” என்பதை நீங்கள் கண்டுணர்ந்தீர்கள். சகலவிதமான பகை, பொறாமை மற்றும் சுயநலத்திலிருந்து உங்கள் இருதயம் விடுப்பட்ட நிலையை நீங்கள் அடைந்து, மாயமற்றதும், தூய்மையான அன்போடு “நான் அனைத்து சகோதரர்களையும்” நேசிக்கிறேன் என்று நேர்மையோடு கூறும் அளவுக்கு ஆண்டவருடைய ஆவியை முழுமையாக பெற்றிருப்போம்.

இப்போது இந்த நன்மையான வழியிலே இது வரையில் வந்த நமக்கு நம்முடைய இருதயங்களை தொடர்ந்து பரிசுத்தமாக காத்து கொள்வதற்கு – “ஒருவரில் ஓருவர் பரிசுத்தமான இருதயத்தோடு ஊக்கமாக அன்புக் கூறுங்கள்” என்று அப்போஸ்தலர் வழியாக நம்முடைய ஆண்டவர் கூறுகிறார். ஆம். தூய்மையான இருதயங்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதை மறந்துவிடக்கூடாது. ஒருவேளை, இந்த பரிசுத்தமான அன்பிலிருந்து எதிராளியின் பொய்யான அன்பின் கண்ணிக்குள் நம்மை வழிநடத்திவிடலாம். ஆனால் உண்மையான அன்பு குளிராகவும், வேறு விதமாகவும் இருந்துவிடக்கூடாது. இது அனலாயும், உறுதியாயும்,” சகோதரருக்காக ஜீவனைக்கொடுக்கக்” முழு விருப்பமுடையதாகவும் இருக்கவேண்டும். (1 யோவான் 3:16)

நம்முடைய இருதயங்களாகிய பலிபீடத்தின் மேல், தேவனுக்காக தகனிக்கப்படுவதை போல் இந்த அன்பு தூபமாக ஏறெடுக்கப்படும் போது, எந்த விதமான சுயநலத்திற்கும், பொறாமையான சிந்தனைக்கும் வார்த்தைகளுக்கும் கிரியைகளுக்கும் இடமிராது. இந்த ஆவி அனைவரிடமும் மேம்பட்டிருந்தால் இப்படிப்பட்ட “சகோதரர்களின்” அனைத்து கூடுகைகளும் எவ்வளவு ஆசீர்வாதமாக இருக்கும்! அது அரை (அ) மூன்றில் (அ) நான்கில் ஒரு பங்கில் செல்வாக்கு பெற்றால், நீதி, மெய்ப்பற்று, அன்பு, சமாதானத்திற்காகவும் மற்றும் பொறாமை. கலவரம், அழுக்கு, அவதூறுகள், வம்பு பேச்சுக்கு எதிராக அது வேகமாக கிருபையின் தாக்கத்தை அனைவர் மீதும் பயிற்றுவிக்கும் என்பதை நாம் சந்தேகிக்கலாமா?

இப்பொழுதும், இனி வரக்கூடிய காலங்களிலும், நம்முடைய ஆண்டவரின் பணியை செய்வதற்கு நம்மை சுத்திகரித்து, ஆயத்தம் செய்ய உகந்ததாக இருக்கும் இந்த மருந்துகளை எல்லா சகோதரர்களும் அதிகதிகமாக எடுத்து கொள்ளட்டும்.

அவர்கள் தீமைச்செய்து, தீமையைப் பேசி, தீமையைச் சிந்திக்கும் அளவுக்கு, அவர்களுடைய உள்ளம் மட்டும் அல்ல, அவர்களுடைய மனசாட்சியும் கெட்டுப்போயிருக்கிறது என்று அப்போஸ்தலர் கருதுகிறார். ஏனெனில், அவர்களின் மனசாட்சியும், மனதும் இசைந்து செயல்படுகிறது. மேலும் அவர்கள் குருடாக்கப்பட்டவர்களும், சுயமாக வஞ்சிக்கப்பட்டவர்களும் என்று வேதவாக்கியங்கள் அறிவிக்கிறது. இது என்ன பயங்கரமான நிலைமை, ஆண்டவருடைய ஜனங்கள் அனைவரும், இருதயத்திலும், சிந்தையிலும் மட்டும் அல்ல மனசாட்சியை மென்மையாகவும், ஆண்டவரின் வார்த்தைக்கு மிக நெருக்கமாக ஒத்திருக்க வேண்டியதில் எவ்வளவு கவனமுள்ளவர்களாக இருக்கவேண்டும். கண்டிப்பாக, அடிக்கடி, தேவன் நமக்கு அளித்திருக்கும் அன்பின் பிரமாணத்தின் வரை அளவின்படியே நம்மை நாம் நியாயந்தீர்த்தால் மட்டுமே இந்த நிலைமையை பராமரிக்கமுடியும்.

R3596[col.1 P2,3]: –

பரிசுத்தராக இருக்க வேண்டும் : தேவனிடமும், மனுஷரிடமும் குற்றமில்லாத ஒரு மனசாட்சியை காத்துக்கொள்ள வேண்டும். சிந்தனைகள், தீமையான வார்த்தையைப் பிறப்பிக்கும், எந்தவிதமான தீய எண்ணங்களுக்கும் இடம் கொடுக்க வேண்டாம். இதனை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள, கிறிஸ்து இயேசுவை உங்கள் மனதிற்கு முன்பாக, உங்கள் முன்மாதிரியாக நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும். உங்களுக்குள் தீமை நுழைந்தால், அவர் வாக்களித்தக் கிருபைக்காக உங்கள் இருதயத்தை ஜெபத்தில் உயர்த்துங்கள். “என்னுடைய வாயின் வார்த்தைகளும், இருதயத்தின் தியானமும் உமது சமூகத்தில் பிரிதியாக இருப்பதாக, என் தேவனே நீரே என் பலன், நீரே என் இரட்சிப்பு” என்ற சிந்தையையும், ஜெபத்தையும் உங்கள் அருகில் தொடர்ந்து காத்துக் கொள்ளுங்கள். “வேத நூலில், பல்வேறு குறிப்பிட்ட கட்டளைகளை கடைப்பிடித்து, பொக்கிஷமாக சேமிக்கும்போது, தெய்வீக பிரமாணத்தின் கீழிருக்கும் கொள்கைகளை புரிந்துக்கொள்வதற்கும், உணர்வுள்ள ஒருமைப்பாட்டில் வருவதற்கும் அதிகதிகமாக முயல வேண்டும்.

இது ஆண்டவரின் வார்த்தைகளிலும் குறிப்பாக குறிப்பிடப்படாவிட்டாலும், நம்முடைய வார்த்தைகள், சிந்தைகள், மற்றும் கிரியைகளில் சரியான மற்றும் தவறான தீர்ப்புகளை தீர்ப்பதற்கு இது உதவும். உண்மையில், எந்த அளவுக்கு நாம், தெய்வீக பிரமாணத்தின் கொள்கைகளை புரிந்து கொண்டு அதோடு உணர்வுள்ள ஒருமைப்பாட்டை அடைகிறோமோ, அந்த அளவுக்கு தெய்வீக வார்த்தையின் ஆவியை நாம் பெறுவோம் – (சங்கீதம் 119:97-105)