CD-LOVE-Q-9
R2203[col.2 last P]through R2204[col.1 P1]: –
நம்முடைய வீழ்ச்சியடைந்த நிலையில், நம்முடைய இயல்புக்கு, அன்பு அந்நியமானது என்று வசனங்கள் நமக்கு தெரிவிக்கின்றன. மற்றும், “முதலில் நாம் தேவனிடத்தில் அன்பு கூறவில்லை, ஆனால் நம்முடைய பாவங்களை நிவர்த்திச் செய்ய அவருடைய குமாரனை அனுப்பி, தேவன் நம்மேல் அன்பு கூறினார்” என்று சொல்லி, தேவனுடைய வல்லமையினால், அன்பை நமக்குள் அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். மேலும், இந்த கற்றல், தேவனுடைய அன்பு மற்றும் அதை உண்மையிலேயே நம்பி, பாராட்டும் போது, “நம்மை கிறிஸ்துவின் அன்பில் கட்டுப்படுத்துகிறது (அன்பு கூற)”. “நாம் சத்திய வார்த்தையினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டிருக்கிறோம்” – நம்முடைய பாவங்களை மன்னித்து, அவரது இரக்கத்திற்கும். சாயலுக்கும் திரும்பிச் செல்ல அவரது அழைப்பு மற்றும் அவருடைய அன்பான குமாரனின் சாயலை அடையும்படியாக அவருடைய உதவியும் எங்களுக்கு கிடைக்கும் என்பதே தேவனுடைய அன்பின் செய்தியாகும். தெய்வீக அன்பை நாம் எந்த அளவுக்கு மதிக்கிறோமோ, அந்த அளவில் நம்முடைய குணங்கள் தெய்வீக சாயலோடு ஒத்திருப்பதற்கான நம்முடைய வைராக்கியம் அளவிடப்படும். இயற்கையாகவே ஒரு கடினமான, அசுத்தமான, கீழ்த்தரமான மனநிலைக்கு ஒரு நீண்ட காலம் தேவைப்படலாம். தெய்வீக அன்பின் கிருபை இருதயத்திற்குள் நுழைந்தவுடன், அந்த அருளானது எல்லா வார்த்தைகளிலும், எண்ணங்களிலும், செயல்களிலும் தெளிவாக வெளிப்படுகிறது. மற்றவை. அதற்கு மாறாக, மிகவும் மென்மையான பிறப்பு மற்றும் வளர்ப்பு பயிற்சி. உள்ளத்தில் தேவனுடைய கிருபையை பெறாமலும் கூட, வெளிப்புறமாக பல சுத்திகரிப்புகள் இருக்கலாம். எனவே, இருதயத்தை வாசிப்பவர் எவரும் இல்லை, வாசிக்கக்கூடியவர் மட்டுமே யார் இந்த கிருபையைப் பெற்றிருக்கிறார்கள் அல்லது பெறாமல் இருக்கிறார்கள் என்றும், அவர்களின் இருதயத்தில் அது எந்த அளவு வளர்ச்சி அடைந்திருக்கிறதென்றும் நியாயந்தீர்க்க தகுதி வாய்ந்தவர். ஆனால் ஒவ்வொருவரும் தன்னை தான் நியாயந்தீர்த்துக் கொள்ளலாம். மற்றும் அவருடைய பரிசுத்த ஆவியால், அன்பினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டிருக்கும் ஒவ்வொருவரும் அதன் ஒளி வெளியே பிரகாசிக்க முயற்சி செய்ய வேண்டும். நம்முடைய பரலோக பிதாவை மகிமைப்படுத்தவும். இருளிலிருந்து ஆச்சரியமான ஒளியினிடத்திற்கு வர வழைத்தவருடைய புண்ணியங்களை, அவரது சக – சிருஷ்டிகளுக்கு எல்லா வழிகளிலும் அறிவிக்க வேண்டும்.
R2648[col.2 P6]: –
பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றவர்கள் மட்டுமே, தேவ அன்போடு இசைந்திருக்கும். இந்த புதிதான ஆவி, புதிய மனதைப் பெற முடியும் என்று அப்போஸ்தலர் உறுதியளிக்கிறார். நீதிமானாக்கப்படும் நிலையை மட்டுமே அடையக்கூடிய சிலர், ஓரளவுக்கு சீர் திருத்தப்பட்ட ஒரு வாழ்க்கையின் அனுபவத்தைப் பெறலாம். ஆதலால், அதற்கு பதிலாக வெளிப்படையான ஒரு தீய போக்கில் வாழ்வதற்கு பதிலாக, அவர்கள் குறைந்தபட்சம் தார்மீக வாழ்க்கையை வாழ முயலுவார்கள். ஆனால் உண்மையில் அவர் இருதயத்திற்குள். பரிசுத்த ஆவியை, தெய்வீக அன்பின் ஆவியை பெறும் சூழ்நிலைக்கு அவரை கொண்டுவருதற்கு. தேவனிடம் பிரதிஷ்டை செய்வதற்கான முயற்சிகளை எடுக்கும் வரையில், அன்பின் பரிசுத்த ஆவியால் ஜெநிப்பிக்கப்படுவதையும், இதனால் “தேவனுடைய அன்பை” உடைமையாக்கிக் கொண்டு, சுயத்தை பலிச் செலுத்தும் அன்பை யாராலும் எதிர்பார்க்க முடியாது. தேவனுடைய அன்பைப் பெற தேவன் கொடுத்திட்ட வழியைத் தவிர, வேறு எந்த வழியையும் யாரும் முயற்சிக்க வேண்டாம். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, ஆயிரவருட ஆட்சியில், இயல்பான மனுஷனும் கூட. திரும்ப கொடுத்தலின் வழியாக, “தேவனுடைய அன்பை” பெறசாத்தியமாகும். அந்த நேரத்தில், எந்த அளவுக்கு அதிகதிகமாக மனுஷ பரிபூரண நிலையை அடைகிறார்களோ, அந்த அளவுக்கு தேவனுடைய அன்பைக் கொண்டிருப்பார்கள். இறுதியில் பரிபூரண அன்பை முழுமையாக பெறுவார்கள். ஏனெனில், மனிதகுலமானது. அதன் பரிபூரண நிலையில், கண்ணுக்கு தெரியாத தேவனுடைய மாம்ச சாயலாகும். ஆனால் இப்போது, நாம் இன்னும் அபூரணமான, மரண உடல்களை கொண்டிருப்பதினாலும், இன்னும் திரும்ப கொடுத்தலின் காலம் வராததினாலும் – இந்த யுகத்தின் அழைப்புக்கு கீழ்படிந்து, நம்முடைய சரீரங்கள் தேவனுக்கு பிரியமான ஜீவ பலியாக நம்முடைய ஆண்டவராம் இயேசுவின் வழியாக ஒப்புக்கொடுத்தால் மட்டுமே. தேவனுடைய அன்பைப் பெறுவதற்கான ஒரே வழியாகும்.
R2242[col.1 P5]: –
ஆயினும், பரிபூரண அன்பின் இந்த நிலையை ஒரு நொடியில் பெற இயலாது, என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ளவேண்டும். ஆனால் தெய்வீக அறிவுரைக்கு கீழ்ப்படிவதன் மூலம், தற்போதைய வாழ்க்கையில், கிடைக்கும் அனுபவங்களின் விளைவாக இது இருக்கும். எனினும், இந்த ஆவி வளர்ச்சி அடைய எந்த அளவுக்கு நம்மிடம் வைராக்கியம் காணப்படுகிறதோ, எந்த அளவுக்கு பெரிய ஆலோசகரை உற்று கவனிக்கிறோமோ, அந்த அளவுக்கு வெற்றிகரமாகவும், வேகமாகவும் இது வளரும். தங்களை முழுமையாக ஆண்டவரிடத்தில் ஒப்புக்கொடுத்தவர்கள், அவரால் அங்கீகாரம் பெற்றவர்கள், சந்தேகமின்றி, கிறிஸ்துவுக்குள் தங்களுடைய புதிதான ஜீவன் துவங்கும் போதே, தேவன் மேலும் அவருடைய ஜனங்கள் மேலும் இந்த பக்தி போதுமான அளவு இருந்தாலும், தினசரி அதிகரிக்க வேண்டும். ஆனால் கிறிஸ்தவரின் அனுபவத்தின் தொடக்கத்தில் பயபக்தியுள்ள அச்சம், பாதுகாப்பிற்காக மட்டுமே தேவனை தேடுகிறது. ஆனால், ஆண்டவரே, உமது சித்தம் செய்ய பெருமகிழ்ச்சி அடைகிறேன், சந்தோஷத்துடன் நான் பாடுபடுவேன், அல்லது நிந்தைகளையும் கஷ்டங்களையும் சகிப்பேன், உமது ஜனத்தைச் சேவிப்பேன், நான் உமக்குப் பிரியமாயிருக்கிறேன் என்றும், உம்மால் அங்கீகாரம் பெற்றிருந்தால் போதும் என்று சொல்லும் அளவுக்கு வளர்ச்சி அடையலாம். இதுவே சரியான ஆவி, மற்றும் இந்த ஆவி யுத்தம் முடியும் வரை தொடர வேண்டும். ஆனால் இப்படிப்பட்டவர்கள் தங்களுடைய அன்பின் ஆவியின் ஆழம் மற்றும் நேர்மையை நிரூபிப்பதற்கு, வழியில் சோதனைகளையும், பரிட்சைகளையும் சந்திப்பார்கள்.மற்றும் அது உண்மையாக இருக்கும் பட்சத்தில், தெய்வீக சத்தியத்தின் நல்ல விதை நேர்மையான இருதயத்தில் விழும் பட்சத்தில், அது வளர்ந்து, சோதனைகள், ஏமாற்றங்கள் ஆகியவற்றில் செழித்தோங்கும். ஒவ்வொரு எதிர்ப்பிற்கும் எதிராக, வாழ்வில் கர்த்தருக்கும் அவருடைய ஜனத்திற்கும் சேவைச் செய்யக்கூடிய நற்செயல்களின் பலன் கிடைக்கும். இது “ஜெயம் பெற்றவர்களால்” பெறப்படும் வாய்ப்புகளின் அடிப்படையில் பெரியதாகவோ சிறியதாகவோ இருக்கலாம்.