Q-12
உக்கிராணக்காரனுக்கேற்றவிதமாய், குற்றஞ் சாட்டப்படாதவனும், தன் இஷிடப்படி செய்யாதவனும், முற்கோபமில்லாதவனும், மது பானப்பிரியமில்லாதவனும், அடியாதவலும், இழிவான ஆதாயத்தை இச்சியாதவனும், அந்நியரை உபசரிக்கிறவலும், நல்லோர்மேல் பிரியமுள்ளவனும், தெளிந்த புத்தியள்ளவலும், நீதிமானும், பரிசுத்தவானும், இச்சையடக்கமுள்ளவனும்…”
F251 [P2]
“நன்றாய் விசாரணைசெய்கிற மூப்பர்களை, விசேஷமாகத் திருவசனத்திலும் உபதேசத்திலும் பிரயாசப்படுகிறவர்களை இரட்டிப்பான கனத்திற்குப் பாத்திரராக எண்ணவேண்டும். போரடிக்கிற மாட்டை வாய்க்கட்டாயாக என்றும், வேலையாள் தன் கூலிக்குப் பாத்திரனாயிருக்கிறான் என்றும் வேதவாக்கியம் சொல்லுகிறதே.” (1 தீமோத்தேயு 5:17,18) என்று நாம் வாசிக்கிறோம். இந்த வார்த்தைகளின் வலிமையால் பெயர் சபை, ஆளும் மூப்பர்களின் வகுப்பை உருவாக்கியுள்ளது. மேலும் அனைத்து மூப்பர்களுக்கும் ஒரு ஆளும் அதிகாரம் அல்லது சகோதரர்கள் மத்தியில் ஒரு சர்வாதிகார நிலையை கோரியது. “ஆளுகை” என்பதற்கான இத்தகைய வரையறை, வேதத்தின் அனைத்து விளக்கக்காட்சிகளுக்கும் முரணானது. ஒரு மேற்பார்வையாளராக அல்லது மூப்பராக பதவியை வகித்த தீமோத்தேயு, “முதிர் வயதுள்ளவனைக் கடிந்துகொள்ளாமல், அவனைத் தகப்பனைப்போலவும் புருஷரைச் சகோதரரைப்போலவும்… புத்திசொல்லு” என்று அப்போஸ்தலரால் அறிவுறுத்தப்பட்டார். “ஒருவனையும் தூஷியாமலும், சுண்டைபண்ணாமலும், பொறுமையுள்ளவர்களாய் எல்லா மனுஷருக்கும் சாந்தகுணத்தைக் காண்பிக்கவும் அவர்களுக்கு நினைப்பூட்டு.” ஒரு தன்னிச்சையான ஆட்சி அல்லது சர்வாதிகாரங்களை இங்கு நிச்சயமாக அனுமதிக்காது. சாந்தம், கனிவு, நீடிய பொறுமை, சகோதர அன்பு, பாசம் ஆகியவைகளே முப்பர்களாக அங்கீகரிக்கப்பட்டவர்களின் முக்கிய தகுதிகளாக இருக்கவேண்டும். அவர்கள் ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் மந்தைக்கு முன்மாதிரியாக இருக்கவேண்டும். அவர்கள் சர்வாதிகாரமாக இருக்கவேண்டுமானால், அனைவரும் சர்வாதிகாரமாக இருக்கவேண்டும் என்பதே மந்தைக்கு உதாரணமாக இருக்கும் அதேநேரத்தில் அவர்கள் சாந்தமாகவும், நீடிய பொறுமையாகவும், கனிவாகவும், அன்பாகவும், இருந்தால், அனைவரும் அந்த மாதிரிக்கேற்ப இருப்பார்கள். மூப்பர்கள் ஏற்றுக்கொண்ட சேவையில் பொறுப்புகளுக்கு எந்த அளவுக்கு விசுவாசத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்களோ அந்த அளவுக்கு அவர்களுக்கு கனத்தையம் மரியாதையையும் வழங்கப்பட வேண்டும் என்று பரிசீலிக்கப்பட்ட பத்தியின் நேரடி அர்த்தத்தை இங்கு காட்டுகிறது. எனவே நாம் இந்த பத்தியை இவ்வாறு வழங்கலாம்:- முக்கியமான மூப்பர்கள், குறிப்பாக போதிப்பதிலும், கற்பிப்பதிலும் கடினமாக உழைக்கக்கூடியவர்கள், இரண்டு மடங்கு மரியாதைக்கு தகுதியானவர்களாக கருதப்படவேண்டும்.
R2157 [col. 1 P1]
கூட்டங்களுக்கான தலைவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், “நாவின்” தகுதி, இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபடி பார்க் கப்படக்கூடாது. கடுமையான நாவுகளை கொண்டவர்களை அல்ல, சாந்தமானவர்களையும், தங்களுடைய நாவுகளை “கட்டுப்படுத்தி”, தேவனுடைய வார்த்தைகளை மட்டுமே மிக கவனமாக பேசக்கூடிய நாவுகளை உடையவர்களை தேர்தெடுக்கவேண்டும். இத்தகைய நாவுகள் கட்டுப்பாடுடன் இருக்கும், மற்றவை அடிக்கடி மற்றவர்களை காயப்படுத்தி, விரட்டும். தேவனுடைய வார்த்தை ஜீவனும் வல்லமையும் உள்ளதாயும், இருபுறமும் கருக்குள்ள எந்தப் பட்டயத்திலும் கருக்கானதாயும், ஆத்துமாவையும் ஆவியையும், கணுக்களையும் ஊனையும் பிரிக்கத்தக்கதாக உருவக் குத்துகிறதாயும், இருதயத்தின் நினைவுகளையும் யோசனைகளையும் வகையறுக்கிறதாயும் இருக்கிறது. எனவே நாம் “சத்தியத்தை அன்போடு பேசவேண்டும்” என்பதே தெய்விக அறிவுறுத்தலாகும்.
F249 [P2]
அவர்கள் தாராளகுணமுள்ளவர்களும், தூய்மையானவர்களும், ஒன்றுக்கு மேற்ப்பட்ட மனைவிகள் இல்லாதவர்களாகவும் இருக்கவேண்டும். மேலும் அவர்களுக்கு குழந்தைகள் இருந்தால், பெற்றோர் தங்கள் சொந்த குடும்பத்தை எந்த அளவுக்கு நடத்திவருகிறார்கள் என்பதையும் கவனிக்க வேண்டும், ஏனென்றால், அவர் தனது குழந்தைகளுக்கான கடமையில் தவறினால், அவருடைய சபையின் தேவனுடைய பிள்ளைகள் மத்தியில் சொல்லப்படும் ஆலோசனைகளிலும், பொது ஊழியங்களிலும் அவர் ஞானமற்றவராகவோ அல்லது செயலற்றவராகவோ இருக்கிறார் என்று நியாயமாக தீர்ப்பளிக்கப்பட வேண்டும். அவர் இரட்டை நாக்கு அல்லது ஏமாற்றக் கூடியவராகவோ அல்லது சண்டையிடுபவராகவோ அல்லது சர்ச்சைக்குரிய நபராகவோ இருக்கக்கூடாது. சபைக்கு வெளியே உள்ளவர்களிடையே அவர் நல்ல பெயரைப் பெற்றவராக இருக்கவேண்டும். இந்த உலகம் பரிசுத்தவான்களை நேசிதாகவோ அல்லது சரியாகப் பாராட்டுவதாகவோ இல்லை, ஆனால் குறைந்தபட்சம், நேர்மையை மதித்து நேர்மை, ஒழுக்கம், உண்மைத்தன்மை போன்ற அவர்களின் குணத்தை இழிவுபடுத்தும் எந்தவொரு விடியத்தையும் சுட்டிக்காட்ட முடியும். சபையில் உள்ள மூப்பர்களின் எண்ணிக்கையை பொருத்தவரையில் எந்த கூரம்பும் இல்லை.
R2447 [col. 2P2]
சபையில் உள்ள பொது ஊழியர்கள் ஓரளவிற்கு அவர்களின் “நாவுகளின்” செல்வாக்கின் பயன்பாட்டை எச்சரிக்கையுடன் கவனிக்கவேண்டும். நன்மைக்காகவா அல்லது தீமைக்காகவா, தேவனுடைய ஜனங்களை ஆசீர்வதித்து அவர்களை கட்டியெழுப்புவதற்காகவா அல்லது அவர்களை காயப்படுத்தி சபிப்பதற்காகவா, என்பதில் கவனமாக இருக்கவேண்டும். கர்த்தருடைய சரீரத்தின் நாவுகளாக இருக்கும் அனைத்து ஊழியக்காரர்களும் அவருடைய ஆவியை உடையவர்களாக இருப்பது எவ்வளவு அவசியமாக இருக்கிறது! அவைகளின் செல்வாக்கு சபையில் இருப்பவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, கணிசமான அளவில் வெளியேயும் கேட்கப்படுகின்றன. மேலும் அதே கொள்கை சபையின் ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட உறுப்பினருக்கும், அவரது நாவை பயன்படுத்துவதில் பொருந்தும். அவர் அதை புத்திசாலித்தனமாக அல்லது புத்தி இல்லாமல், பரலோக ஞானத்துடன் அல்லது பூமிக்குரிய ஞானத்துடன் பயன்படுத்தலாம். அவர் அதை சண்டைமிடுவதற்காகவும், சகோதரர்களின் விசுவாசம் மற்றும் நற்குணத்தை தகர்க்கவும், அன்பையும் நம்பிக்கையையும் தூக்கி எறிந்துவிடவும் அல்லது ஆவியின் நற்கனிகளை வளர்க்கவும் பயன்படுத்தலாம். தீய விஷயங்கள் மற்றும் விழ்ந்துபோன இயல்பின் குணங்களினால் கிளறி விடுவதால், முழு சரீரத்தையும், சபையையும், அசுத்தப்படுத்தி, இயற்கையின் போக்கையே தீமிட்டுக் கொளுத்துவதற்கு, நாவுக்குப் பெரும் வாய்ப்புகள் உண்டு என்ற அப்போஸ்தலரின் வார்த்தைகளின் உண்மையை எத்தனை பேர் நிரூபித்திருக்கிறார்கள்! தேவனுடைய ஜனங்களில் வெகு சிலரே. தங்களுடைய நாவை தேவ சித்தத்திற்குக் கீழ்ப்படித்தி, தாங்கள் தொடர்பு கொள்ளும் அனைவருக்கும் நன்மையையும், நன்மையை மட்டுமே செய்யும் அளவிற்கு அதை வென்றிருக்கிறார்கள்! அன்பார்ந்தவர்களே, இந்த ஆண்டு நமது உடலின் இந்த மிக முக்கியமான உறுப்பைக் கட்டுப்படுத்துவதில் தெய்வீக கிருபையால் (நமக்கு உதவுவதாக உறுதியளிக்கப்பட்டுள்ள) பெரும் முன்னேற்றத்தைக் காண்பதற்கு தீர்மானிப்போம், மேலும், இருளில் இருந்து ஆச்சரியமான ஒளியினிடத்திற்கு வரவழைத்த கர்த்தாதி கர்த்தருக்கும், தேவாதி தேவனுக்கும் ஊழியம் செய்வதில் அதை முழுமையாக அடியணியச் செய்து கீழ்ப்படுத்துவோம்.
R2654 [col.1 P6]
இவர்கள் பேசும் போது, கிறிஸ்துவின் சரீரம் அனைத்தும் கேட்பதற்கு கவனம்செலுத்த வேண்டும். இவர்கள் அமைதியாக இருக்கும் இடத்தில் பேச யாருக்கும் அதிகாரம் இல்லை. மந்தையை போஷித்து அதற்கு பணிச் செய்வதற்கும் விசேஷமாக (எந்த பாடத்தின் மீதான நம்முடைய ஆண்டவர் மற்றும் அப்போஸ்தலர்களின் அறிவுறுத்தல்களைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்கு) கற்பிப்பதற்கு ஒரு மூப்பர் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகையில், அத்தகைய மூப்பர், தேவனுடைய வார்த்தையினால் ஏவம்பட்ட அதிகாரத்தின் மீது அனைவரின் கவனத்தையும் ஈர்ப்பதில் கிறிஸ்துவின் சரீரத்திற்கு விசேஷமாக உதவியாக இருக்கவேண்டும். இருப்பினும், அதிகாரத்தை பிரயோகிக்காமல், அதிகாரத்தின் வார்த்தைக்கு தன் கூட்டாளிகளின் கவனத்தை ஈர்ப்பதில் கிறிஸ்துவின் சரீரத்தின் எந்த உறுப்புக்கும் அதே பாக்கியம் உள்ளது. சபையில் எந்த விதத்திலும், அதிகாரபூர்வமான பதவியைப் பயன்படுத்தாமல், “மந்தைக்கு முன்மாதிரியாக” இருக்கவேண்டும் என்று அப்போஸ்தலர் மூப்பர்களுக்கு அறிவுறுத்துகிறார். இந்த முப்பர்களை எந்த அளவுக்கு சகோதரர்கள் பிரதிபலிக்கிறார்களோ அந்த அளவுக்கு கர்த்தருடைய ஆவி மந்தையில் மேலோங்கி, ஆவியின் கனிகளும் கிருபைகளும் வெளிப்படும் அளவுக்கு சாந்தம், பொறுமை, சகோதர சிநேகம் போன்ற விஷயங்களில் முப்பர்கள் முன்மாதிரியாக இருக்கவேண்டும். இதற்கு மாறாக, கர்த்தருடைய ஜனங்களின் ஒரு சிறிய கூட்டத்தின் முப்பர் அல்லது தலைவர், சுய நம்பிக்கை, பிடிவாதமான நடத்தை, தொளி அல்லது பார்வை, ஆகியவற்றில் சுயநலவாதியாக இருந்தால், அவரது செல்வாக்கின் கீழ் சண்டைகள், போட்டிகள்… யார் பெரியாவர் போன்ற சணிடை சச்சரவுகள் உருவாகும் என்பதை நாம் அறிவோம்.